سنتز و شناسایی کوپلیمر پلی(‌پروپیلن-‌استیرن) پیوندخورده به نانولوله کربن چنددیواره با پلیمرشدن رادیکالی زنده حدواسط نیتروکسیدی و روش بین‌لایه‌ای‌شدن در محلول

Authors: not saved
Abstract:

فرضیه: اصلاح شیمیایی کوپلیمرها و پلیمرهای تجاری و صنعتی مانند پلی‌پروپیلن (PP) یکی از تلاش‌ها و چالش‌های دانشمندان پلیمر است. در این کار پژوهشی، نانوکامپوزیت پلی‌پروپیلن اصلاح‌شده با پلی‌استیرن و نانولوله کربن چنددیواره با روش‌های جدید پلیمرشدن شامل پلیمرشدن رادیکالی زنده تهیه شدند. روش‌ها: بدین منظور، ابتدا پلی‌پروپیلن عامل‌دار‌شده با مالئیک انیدرید تهیه شد. سپس برای ایجاد درشت‌آغازگر، پلی‌پروپیلن با حدواسط نیتروکسیدی و پلی‌پروپیلن عامل‌دار‌شده با مالئیک انیدرید، تحت واکنش با اتانول آمین و سپس آلفاکلروفنیل استیل کلرید قرار گرفت، تا پلی‌پروپیلن کلرواستیل‌دارشده حاصل شود. از سوی دیگر، 2، 2، 6، 6-تترامتیل-1-پی‌پیریدینیل اکسی (درشت‌آعازگر TEMPO) در مجاورت اسکوربیک اسید به TEMPO-OH تبدیل شد. واکنش TEMPO-OH با پلی‌پروپیلن کلرواستیل‌دار‌شده، به ایجاد درشت‌آغازگر نیتروکسیدی پلی‌پروپیلن (PP-g-TEMPO) منجر شد. به‌کمک ‌TEMPOهای قرارگرفته روی پلی‌پروپیلن، پلی‌استیرن با وزن مولکولی کنترل‌شده روی پلی‌پروپیلن قرار گرفت. در نهایت، نانوکامپوزیت (PP-g-PSt) وMWCNTs-g- تهیه شد. در پژوهش دیگری که با فرایند استری‌شدن انجام شد، نانولوله‌های کربن ابتدا در واکنش با مخلوط سولفوریک اسید، نیتریک اسید و سپس با تیونیل کلرید به‌ترتیب با گروه‌های کربوکسیل و کلر عامل‌دار‌شده و در مرحله بعد با PP-OH برای تهیه نانوکامپوزیت PP-g-MWCNTs در حلال THF بازروانی و وارد واکنش شدند.یافته‌ها: هر یک از مراحل واکنش با طیف‌سنجی FTIR و 1H NMR بررسی و انجام موفقیت‌آمیز واکنش‌ها تأیید شد. وجود لایه پلیمری ایجادشده در سطح نانولوله‌ها با میکروسکوپ الکترونی عبوری نیز تأیید شد. همچنین گرماوزن‌سنجی نشان داد، پلیمرهای اتصال‌یافته به سطح نانولوله‌ها مقاومت گرمایی بیشتری نسبت به پلیمر خالص دارند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

سنتز و شناسایی کوپلیمر دوقطعه‌ای پلی(وینیل استات)-قطعه-پلی(دی متیل سیلوکسان) به روش پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید

از میان روش‌های پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده، پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید به‌عنوان روشی آسان، کارآمد و قوی معرفی شده است که برای گستره وسیعی از مونومرهاا قابل استفاده بوده و با هر دو محیط همگن و ناهمگن نیز سازگار است. پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید مونومر وینیل استات (VAc) در مجاورت 2و׳2-آزوبیس ایزوبوتیرو نیتریل (AIBN) به عنوان آغازگر و پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω–یددار (PDMS-I) به عنوان عامل انتقال در...

full text

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

full text

سنتز و شناسایی کوپلیمرهای برپایه لیگنین بومی و آکریل آمید به روش پلیمرشدن رادیکالی پیوندی

 لیگنین پس از سلولوز، فراوان‌ترین پلیمر طبیعی موجود در جهان است که اصلاح شیمیایی آن بهترین راه برای بهبود خواص این ماده به منظور استفاده در سنتز مواد شیمیایی و پلیمری است. از میان مونومرهایی که تاکنون برای اصلاح لیگنین استفاده شده‌اند، آکریل‌آمید (AAm) بازده بیشتری در کوپلیمرشدن پیوندی داشته است. در پژوهش حاضر، لیگنین بومی مصرفی با استفاده از کلریدریک اسید (HCl) به روش رسوب‌دهی اسیدی از مایع سی...

full text

سنتز و شناسایی کوپلیمرهای وینیل استات و دی‌بوتیل مالئات به روش پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید معکوس

هوموپلیمرشدن و کوپلیمرشدن توده‌ای وینیل استات و دی‌بوتیل مالئات در مجاورت ید به ­عنوان مولد عامل انتقال زنجیر و 2،׳2- آزوبیس(ایزوبوتیرونیتریل) به­ عنوان آغازگر در دمای 70 درجه سلسیوس انجام شد. این فرایند پلیمرشدن رادیکالی انتقال ید معکوس (RITP) نام دارد که بر­اساس واکنش مستقیم رادیکال‌ها با مولکول ید است. بسته به کسر مولی کومونومرها در مخلوط اولیه واکنش، ترپلیمر قطعه‌ای پلی(وینیل استات-متناوب-د...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 33  issue 5

pages  401- 417

publication date 2020-12-21

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023